Brussel is een warrig portfolio van Europese architectuurstijlen. Begin 18de eeuw introduceren de Oostenrijkse verlichte despoten hier het classicisme. In de 19de eeuw worden eclecticisme en neostijlen populair: de conservatieve katholieken verkiezen de neogotiek, de vooruitstrevende liberalen worden de gangmakers van de Vlaamse-neorenaissance en, rond de eeuwwisseling, van de weergaloze art nouveau. Na de Eerste Wereldoorlog volgen het modernisme en de art deco.

Dit traject leidt u van de ene architectuurstijl naar de andere: we bezoeken onder andere het classicistische Koningsplein, het voormalige warenhuis Old England (art nouveau, Paul Saintenoy), het Paleis voor Schone Kunsten en het Centraal Station (beide art deco, Victor Horta), de Sint-Hubertusgalerijen (neoclassicisme, Jean-Pierre Cluysenaar), het Stripmuseum in de voormalige Magasins Waucquez (art nouveau, Victor Horta). We besteden extra aandacht aan de innovatieve ideeën van de Brusselse art nouveau en hun invloed op architectuur tot op vandaag.